Anoreksja, obok bulimii jest drugim, bardzo niebezpiecznym zaburzeniem odżywiania, które posiada podłoże nerwicowe. W tym przypadku, podobnie jak i przy większości innych zaburzeń odżywiania, ofiarami są przeważnie kobiety. Choroba polega na zamierzonej utracie wagi, która jest notorycznie wywoływana, a także regularnie podtrzymywana przez anorektyczkę.
Kobieta/dziewczyna cierpiąca na anoreksję postrzega siebie w odbiegający od rzeczywistości, zniekształcony sposób. Klasyczny przykład – anorektyczka patrząc w lustro, zamiast wychudzonego i chorego ciała, widzi własną, nieistniejącą tuszę. Chora wciąż wyznacza sobie cele, dotyczące tego ile musi schudnąć.
W wielu przypadkach, chore osoby zagładzają się na śmierć. O anoreksji zwykło się też mówić – jadłowstręt psychiczny, który z czasem prowadzi do wyniszczenia i nieodwracalnych zmian w organizmie. W zasadzie jedynym ratunkiem dla pacjentki jest poddanie się intensywnej, profesjonalnej psychoterapii.
Stan psychiczny może się jednak nieoczekiwanie pogarszać, w związku z czym sytuacja jest bardzo ryzykowna, nawet pomimo leczenia. W zaawansowanych przypadkach, chora trafia po prostu do szpitala na dłuższy okres czasu.